Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy edukacji 2016–2017

Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej
w ramach reformy edukacji 2016–2017

Dyskusja nad reformą edukacji zapoczątkowana przez rząd pani premier Be­aty Szydło w 2016 roku szybko przybrała charakter konkretnych prac eksperckich i konsultacji społecznych, generując główne jej założenia. Na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej czytamy: „Polska szkoła ma być dobra dla każdego ucznia, nie­zależnie od statusu materialnego jego rodziców i miejsca zamieszkania. To ma być szkoła na miarę XXI wieku. Taką szkołę stworzymy. Szkoła ma uczyć i wychowy­wać.

 

Krystyna Chałas, Anna Fidelus, Zdzisława Kobylińska

Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy edukacji 2016–2017

 

 

Dyskusja nad reformą edukacji zapoczątkowana przez rząd pani premier Be­aty Szydło w 2016 roku szybko przybrała charakter konkretnych prac eksperckich i konsultacji społecznych, generując główne jej założenia. Na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej czytamy: „Polska szkoła ma być dobra dla każdego ucznia, nie­zależnie od statusu materialnego jego rodziców i miejsca zamieszkania. To ma być szkoła na miarę XXI wieku. Taką szkołę stworzymy. Szkoła ma uczyć i wychowy­wać. Ma przekazywać wiedzę i kształtować umiejętności, promować odpowiednie zachowania moralne i kształtować postawy obywatelskie. Ma zachęcać do nie tylko do głębszego rozumienia dzisiejszego świata, ale śmiałego w nim udziału – jest to możliwe dzięki współpracy nauczycieli, rodziców i wszystkich osób zainteresowa­nych oświatą. Przygotowana reforma edukacji wychodzi naprzeciw oczekiwaniom większości Polaków, którzy chcą szkoły nowoczesnej, a jednocześnie silnie zakorze­nionej w naszej tradycji. Zmiany są przemyślane i zaplanowane na wiele lat. Reforma edukacji to nie tylko zmiana ustroju szkolnego. To także propozycja nowych rozwią­zań w rozwoju szkolnictwa zawodowego silnie powiązanego z rynkiem pracy oraz zmiany w organizacji i funkcjonowaniu szkół i placówek oświatowych”1.

1 http://reformaedukacji.men.gov.pl/#news, dostęp z dnia 14 listopada 2016.

W tę formułę „nowych rozwiązań” niewątpliwie wpisuje się zwrócenie szczególnej uwagi i wyeksponowanie problematyki aksjomoralnej w ramach celów i zadań szkoły w zakresie wartości wstępu do podstawy programowej dla klas I–VIII, a także w pod­stawie programowej poszczególnych przedmiotów. Na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej przygotowałyśmy zatem propozycję całościowych i komplementarnych założeń aksjologicznych i etycznych reformy edukacji, koordynowanych przez panią Annę Zalewską – minister edukacji narodowej. Mogą one stanowić fundament pod szczegółowe zapisy Projektu Podstawy Programowej, a także służyć szkołom i nauczy­cielom jako pomoc w wychowaniu aksjologicznym i etycznym uczniów.

Pragniemy przy tym zaznaczyć, że na edukację, wychowanie, cele i zadania szkoły patrzymy w świetle filozofii personalistycznej, stąd wyakcentowanie podmiotu wy­chowania i podkreślenie w warstwie aksjologicznej nauczania poszczególnych przed­miotów, charakteru wychowania integralnego, które ma służyć pełnemu osobowemu rozwojowi ucznia, polegającego na harmonijnym rozwoju wrodzonych właściwości fizycznych, intelektualnych i moralnych.

CELE I ZADANIA SZKOŁY

1. Wprowadzanie uczniów w świat aksjomoralny poprzez:

– dostarczanie im wiedzy o różnych rodzajach wartości, o normach moralnych, cnotach niezbędnych do życia prawdziwie ludzkiego, wspomaganie w poznawa­niu ich istoty i funkcji w życiu człowieka;

– wspomaganie uczniów w ocenie postaw, rzeczy i zjawisk w aspekcie aksjomoralnym;

– wspomaganie uczniów w akceptacji doniosłości wartości i przestrzegania norm moralnych;

– wspomaganie uczniów w rozbudzaniu refleksyjności, samowiedzy i wrażliwości aksjologicznej i moralnej;

– motywowanie uczniów do wolnego wyboru wartości i budowaniu własnej lecz właściwej hierarchii wartości, tj. opartej na obiektywnym porządku aksjologicz­nym;

– uświadamianie uczniom, że wartości i normy mają charakter obiektywny, racjo­nalny, pewny, trwały i pełny;

– wspomaganie uczniów w urzeczywistnianiu wartości i w przestrzeganiu norm moralnych;

– wspomaganie uczniów w wartościowaniu siebie w aspekcie urzeczywistnianych wartości i norm;

– wspomaganie uczniów w odróżnianiu opisu, przekonań, wiedzy i wiary;

– uwrażliwienie uczniów na przestrzeganie zasad kultury moralnej wobec innych;

– inspirowanie uczniów do działań animacyjnych w środowisku społecznym celem urzeczywistniania struktur hierarchicznych wspomagających integralny rozwój, dojrzałość człowieka, pełnię człowieczeństwa oraz wspomaganie uczniów w tych działaniach i wartościowaniu ich efektów;

– wdrażanie uczniów do umiejętnego odróżniania świata wartości od antywartości;

– motywowanie uczniów do poznawania i urzeczywistniania wartości warunkują­cych rozwój poszczególnych warstw życia i funkcjonowania człowieka: warstwy biologicznej, psychicznej, społeczno-narodowej, kulturowej, światopoglądowo­-duchowej, oraz stwarzania możliwości w tym zakresie;

2. Stwarzanie sytuacji dających możliwość przeżyć wewnętrznych, doświadczania tajemnicy, kontemplacji, a także autorefleksji;

3. Wspieranie rozwoju moralnego;

4. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwo­ści sprawcze w szczególnych przedmiotach nauczania;

5. Pomoc w określaniu celów i planów życiowych w aspekcie aksjologicznym;

6. Wspomaganie uczniów w odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące sensu życia ludzkiego, swojej misji i powołania;

7. Wspomaganie uczniów w odkrywaniu i kształtowaniu tożsamości osobowej i społecznej poprzez identyfikację z wysokimi wartościami i twórcze rozwiązy­wanie problemów;

8. Pomoc w poszukiwaniu odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne: kim jestem? Dokąd zmierzam? Kim mogę się stać i powinienem się stać?;

9. Stwarzanie możliwości poznawania siebie (swoich mocnych i słabych stron) i sty­mulowanie procesem samowychowania uczniów;

10. Stwarzanie warunków pozwalających na budowanie i rozwój samoświadomości;

11. Stwarzanie warunków pozwalających na budowanie i wzmacnianie poczucia sku­teczności i własnej wartości;

12. Stwarzanie warunków wzmacniających rozwój transgresji;

13. Stwarzanie sytuacji, w których uczeń wykaże się odpowiedzialnością za… i odpo­wiedzialnością przed…, kształtowanie postawy odpowiedzialności;

14. Stwarzanie sytuacji umożliwiających uczniom:

– budzenie w sobie wrażliwości na piękno świata i wartość życia;

– wyrażanie szacunku dla przyrody, zwierząt;

– kształtowanie postawy odpowiedzialności za stan przyrody;

– podejmowanie działań na rzecz ochrony przyrody;

– projektowanie i realizacja projektów przyrodniczych;

– podejmowanie działań badawczych;

– rozwijanie zainteresowań przyrodniczych;

– prowadzenie działalności proekologicznej;

15. Motywowanie uczniów do poznawania i urzeczywistniania wartości stanowią­cych podstawy aksjologiczne zjednoczonej Europy;

16. Wyrabianie w uczniach postawy szacunku dla religii własnej i innych osób, war­tości religijnych, przekonań i praktyk religijnych;

17. Wyrabianie w uczniach postawy tolerancji wobec różnorodności światopoglądo­wej ludzi;

18. Wzmacnianie działań prowadzących do inkluzji społecznej;

19. Stwarzanie sytuacji umożliwiających podejmowanie wielostronnej aktywności poznawczej w zakresie poszczególnych przedmiotów nauczania, motywowanie do pracy samokształceniowej, rozwijania ciekawości poznawczej, zainteresowań, pasji poznawczych, rozwijania uzdolnień, kształtowanie postaw kreatywnych;

20. Tworzenie sytuacji, w których uczenie się języka następuje przez świadome i re­fleksyjne jego używanie;

21. Motywowanie do poznawania literatury oraz różnorodnych tekstów kultury w tym regionalnej, wzbogacającej wiedzę ucznia o człowieku, życiu z perspekty­wy współczesności i z odniesieniem do przeszłości;

22. Umożliwianie kontaktu z wielkimi dziełami sztuki prowadzącego do przeżyć es­tetycznych;

23. Ukazanie wielkiego bogactwa świata sztuki;

24. Ukazanie różnych funkcji sztuki – estetycznej, poznawczej, wspólnotowej, emo­cjonalno-terapeutycznej, religijnej;

25. Stwarzanie sytuacji mających na celu integrowanie różnych zakresów doświad­czeń kulturowych;

26. Integrowanie różnych płaszczyzn kulturowych, inicjowanie form i stawianie za­dań celem stwarzania możliwości w kulturze współczesnej na bazie obcowania z tradycją;158

27. Motywowanie uczniów do samodzielnego poszukiwania źródeł i przyczyn kon­kretnych zjawisk naszej cywilizacji i kultury i stwarzania możliwości w tym za­kresie;

28. Motywowanie uczniów do poznawania regionu, jego kultury, twórczego uczest­nictwa w życiu kulturalnym wspólnoty lokalnej, kształtowania tożsamości lokal­nej i regionalnej i stwarzania warunków do podejmowania tej aktywności;

29. Rozwijanie u uczniów postawy ciekawości, otwartości i właściwie rozumianej tolerancji wobec osób odmiennych kulturowo według kryterium poszanowania godności człowieka i budowania dobra wspólnego;

30. Stwarzanie szans kształtowania i rozwijania postawy patriotycznej wyrażającej się: w poszanowaniu symboli narodowych, religijnych, państwowych; rzetelnym wykonywaniu obowiązków dotyczących członka rodziny, kolegi i przyjaciela, ucznia, obywatela; rozwijaniu zainteresowań historycznych (przeszłością wła­sną, swojej rodziny, społeczności lokalnej i regionalnej narodu i korzeniami oraz rozwojem kultury polskiej i europejskiej); prowadzeniu badań; opracowywaniu i realizacji projektów historycznych; zaangażowanym udziale w różnorodnych uroczystościach i świętach;

31. Stawianie wymagań w zakresie:

– właściwej postawy uczniów wobec godła i hymnu państwowego oraz w czasie uroczystości szkolnych i państwowych;

– budowania kultury osobistej w relacjach z drugim człowiekiem, szanując przy tym własną godność, godność drugiego człowieka, godność wyznaczoną swoją rolą ucznia, członka grupy rówieśniczej, koleżeńskiej, przyjacielskiej, członka rodziny;

– wypełnianie obowiązków ucznia i przestrzeganie norm etycznych;

32. Motywowanie do zdobywania wiedzy na temat najważniejszych wydarzeń i naj­wybitniejszych postaci z dziejów Polski (w tym regionu) oraz Europy i świata;

33. Stwarzanie sytuacji motywujących do poznawania tradycji regionu i należących do niej wartości oraz kształtowanie warunków do podejmowania działań celem zachowania i pomnażania dziedzictwa kulturowego;

34. Organizowanie różnorodnych wydarzeń (spotkań, uroczystości, inscenizacji, wy­cieczek) wyzwalających przeżycia związane z obchodzeniem świąt państwowych, lokalnych, religijnych oraz ważnych dla kraju rocznic;

35. Stwarzanie sytuacji sprzyjających samorządności uczniowskiej i wspieranie róż­nych jej form;Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 159

36. Przygotowywanie uczniów do świadomego, aktywnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu publicznym;

37. Stwarzanie możliwości i motywowanie do podejmowania współpracy młodzie­żowej oraz uczestnictwo w życiu publicznym kraju i zintegrowanej Europy;

38. Kształtowanie postawy odpowiedzialności za ochronę swojego zdrowia;

39. Uświadamianie uczniom współzależności między wymiarami zdrowia, np. fi­zycznym, psychicznym, społecznym, moralnym, duchowym i wspomaganie w podejmowaniu działań mających na celu integrowanie powyższych wymiarów;

40. Motywowanie do przestrzegania zasad higieny osobistej i podejmowania odpo­wiedzialności za zdrowie i życie własne i innych;

41. Stwarzanie warunków do kształtowania zdrowego stylu życia oraz harmonijnego, integralnego rozwoju;

42. Rozwijanie różnorodnych form aktywności fizycznej uczniów wspierających ich rozwój oraz organizowanie zajęć w wybranych dziedzinach rekreacyjno-sporto­wych i turystycznych;

43. Pomoc we właściwym przeżyciu okresu dojrzewania, wzmacnianie procesu iden­tyfikacji z własną płcią, promowanie integralnej wizji seksualności;

44. Stwarzanie warunków do: kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu i bez­pieczeństwu, rozwijania zainteresowań uczniów własnym zdrowiem i rozwojem oraz nabywania podstawowych umiejętności dbania o własne zdrowie;

45. Kształtowanie postawy ostrożności i odpowiedzialności w przypadku kontaktu z przedmiotami niebezpiecznymi, toksycznymi, łatwopalnymi, wybuchowymi, niewybuchami i niewypałami;

46. Pomoc uczniom w poszukiwaniu metod i technik samokształcenia i samowycho­wania;

47. Stwarzanie warunków do samodzielnej twórczej działalności technicznej z wyko­rzystaniem typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techni­ki; rozwijanie wyobraźni myślenia technicznego, postawy racjonalizatorskiej;

48. Pomoc uczniom w odpowiedzialnym korzystaniu z zasobów internetowych;

49. Pomoc uczniom w kształtowaniu umiejętności radzenia sobie z agresją i przemocą;

50. Wyrabianie zaufania do dorosłych i instytucji, które mogą pomóc w rozwiązaniu pojawiających się problemów, zagrożeń i niebezpieczeństw;

51. Kształtowanie postawy dystansu wobec nieznanych osób, ich propozycji, ofiaro­wywanych przedmiotów;160

52. Przygotowanie do diagnozowania zagrożeń ze strony subkultur, sekt, grup niefor­malnych;

53. Kształtowanie postawy asertywności w sytuacjach tego wymagających;

54. Kształtowanie postawy troski, gotowości pomocy, odpowiedzialności, empatii wobec innych;

55. Kształtowanie postawy szacunku wobec życia swojego i innych;

56. Kształtowanie postawy otwartości na drugiego człowieka, potrzeby, krzywdę i cierpienie;

57. Kształtowanie umiejętności poznawania i wyrażania swoich uczuć;

58. Kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów poprzez dialog z wyko­rzystaniem elementów mediacji (unikanie bójek i kłopotów z innymi);

59. Przygotowanie do porządkowania i selekcji informacji medialnych, wybór wie­dzy i informacji użytecznych;

60. Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z oskarżeniami, złośliwościami, za­kłopotaniem, namawianiem;

61. Zapoznanie uczniów z prawami dziecka i kształtowanie umiejętności odpowie­dzialnego ich wykorzystywania;

62. Kształtowanie postaw pozwalających na radzenie sobie z poczuciem odrzucenia w grupie rówieśniczej;

63. Diagnozowanie zagrożeń dla integralnego rozwoju ucznia;

64. Integrowanie podmiotów szkoły celem przeciwdziałania występującym zagroże­niom wychowawczym;

65. Organizowanie środowisk społecznych przychodzących z pomocą uczniom bę­dących w trudnej sytuacji wychowawczej, społecznej; zapewnienie pomocy so­cjalnej uczniom będącym w trudnej sytuacji rodzinnej i materialnej;

66. Organizowanie i prowadzenie przez szkołę działań rozwijających pasje poznaw­cze, artystyczne, działalność społeczną i hospicyjną;

67. Ukazywanie skutków działań godzących w dobre imię ucznia, destrukcyjnie wpływających na osiąganie dojrzałości osobowej i pełni człowieczeństwa;

68. Organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w zależności od specyfiki potrzeb;

69. Promowanie wzorów godnych naśladowania – zarówno osób dorosłych, jak rów­nież rówieśników;

70. Ukazywanie różnorodnych możliwości aktywnego spędzenia wolnego czasu;Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 161

71. Stwarzanie warunków do harmonijnego rozwoju psychofizycznego poprzez ak­tywne działania prozdrowotne i profilaktyczne;

72. Stwarzanie dogodnych warunków do rozwijania samorządności uczniowskiej;

73. Wspomaganie uczniów z trudnościami w nauce i charakteryzującymi się specyfi­ką indywidualnych potrzeb;

74. Współpraca z różnymi instytucjami w ramach partnerstwa edukacyjnego;

75. Organizowanie różnego rodzaju konkursów i olimpiad wiedzy z zakresów przed­miotów nauczania, aktualnych problemów społeczno-kulturowych o zasięgu lokalnym i globalnym, fenomenu wartości, działalności artystycznej, niebezpie­czeństw i zagrożeń dla integralnego rozwoju, dojrzałości osobowej, osiąganiu pełni człowieczeństwa;

76. Organizowanie różnych form promowania wzorów osobowych godnych naśla­dowania.

Wstęp do podstawy programowej dla klas I—VIII

ZAKRES WARTOŚCI

Biorąc pod uwagę godność osobową ucznia i jego moralny rozwój przechodzący od heteronomii do autonomii moralnej, należy pomóc uczniowi wejść w świat wartości, które ukształtują jego postawę wobec przyszłego życia i wdrożą do najważniejszych form postępowania ludzkiego, polegającego na samostanowieniu o sobie, na szacun­ku do życia, na respektowaniu bliźnich, na wykształceniu umiejętności poznania prawdy i komunikacji z innymi ludźmi.

Formacja aksjomoralna w szkole winna zatem uwzględniać wartości:

1. Autoteliczne,

2. Egzystencjalne.

Wartości autoteliczne odnoszą się do osoby ludzkiej i najważniejszych wymia­rów jej egzystencji i są to: sacrum, życie, godność, mądrość, miłość, prawda, dobro.

Wartości egzystencjalne warunkują i urzeczywistniają rozwój poszczególnych warstw życia i funkcjonowania człowieka:

[1] w warstwie biologicznej:

wartości witalne – ciało, zdrowie, płciowość, męskość, kobiecość, małżeństwo, rodzicielstwo, zdrowie, dom, sprawność, aktywność fizyczna, tężyzna fizyczna, fair play, dojrzałość, odporność emocjonalna, spostrzegawczość, dyscyplina, samostano­wienie, wytrzymałość psychiczna i fizyczna, higiena, konsekwencja, wytrwałość;

wartości hedonistyczne – przyjemność, bliskość, pożywienie, pasja, radość, sport, szczęście, eutrapelia;

wartości utylitarne – czas, praca, ład, męstwo, przydatność, posłuszeństwo, dokładność, pomysłowość, obowiązek, umiarkowanie, odpowiedzialność, obo­wiązkowość, punktualność, sumienność, systematyczność, staranność, wytrwałość, ostrożność, ambicja, kultura osobista, komunikacja interpersonalna, dobre maniery, gościnność, prostota, poczucie sprawczości, autonomia, autorytet, zaangażowanie, konsekwentne dążenie do celu;

[2] w warstwie psychicznej

wartości poznawcze: rozum, wola, tożsamość, myślenie analityczno-syntetyczne, refleksyjność, dociekliwość, krytycyzm, obserwacja, neutralność, logiczność, praw­domówność, wiedza, wiara, pokora, nauka, inteligencja, wykształcenie, rzetelność, otwartość na innych i na świat, obiektywizm, precyzja, ciekawość, kreatywność, za­angażowanie, wrażliwość, komunikacja interpersonalna, inwencja twórcza, eksplora­cja, innowacyjność, szybkość reakcji;

[3] w warstwie społeczno-moralnej:

wartości moralne: dobroć, wolność, szacunek do siebie i do innych, autorytet, troska, cnoty: roztropność, miłość, przyjaźń, sympatia, nadzieja, wytrwałość, mi­łosierdzie, przebaczenie, pojednanie, wstyd, empatia, wierność, odpowiedzialność, prawość, ofiarność, uczciwość, lojalność, jedność, koleżeństwo, duma;

wartości religijne: transcendencja, Słowo Boże, wiara, nadzieja, miłość bliźniego, dziecięctwo Boże, miłosierdzie, świętość, kult, modlitwa, pobożność, pokora, prze­baczenie, ofiara, ekspiacja, poświęcenie, zawierzenie;

wartości społeczno-polityczne: prawa człowieka, prawo, ojczyzna, dobro wspól­ne, religia, patriotyzm, tradycja, ład społeczny, bezpieczeństwo, pamięć historyczna, Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 163

obyczaje, pokój, dialog, demokracja, równość, sprawiedliwość, solidarność, toleran­cja, wspólnota, współpraca, altruizm, szacunek dla narodu i tradycji narodowych, tabu, łączenie pokoleń, porozumienie, wielokulturowość, transkulturowość;

wartości ekonomiczne (pieniądze, bogactwo, oszczędność, komfort, postęp, zrównoważony rozwój, posiadanie, zamożność);

wartości przyrodniczo-środowiskowe: złożoność i bogactwo świata żywego, bez­pieczeństwo i czystość środowiska, piękno natury, zrównoważony rozwój, ekologia, podziw i szacunek dla praw przyrody;

[4] w warstwie kulturowej:

– wartości artystyczno-estetyczne (piękno, sztuka, harmonia, moda, kultura, twórczość, pasja, smak estetyczny, wyobraźnia, wrażliwość, talent, zdolności, inwen­cja, dziedzictwo kultury europejskiej i światowej);

– wartości sentymentalne (emocjonalne), czyli to wszystko, co przedstawia war­tość ze względu na pamięć, przywiązanie, co łączy się z dobrymi wspomnieniami czasu, osób, słów, obrazów lub posiadanymi przedmiotami, do których jest się przy­wiązany emocjonalnie.

Podstawa aksjologiczna poszczególnych przedmiotów

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Wartości wiodące:

życie, zdrowie, aktywność fizyczna, kultura osobista, odpowiedzialność, bezpieczeń­stwo, ofiarność, wspólnota, sprawność cielesna, higiena, dyscyplina, cierpliwość, od­waga, wytrwałość, praca nad sobą, wytrzymałość psychiczna i fizyczna, konsekwen­cja, systematyczność.

Postawy i zachowania:

1. Postrzeganie aktywności fizycznej jako wartości pełniącej ważną funkcje rozwojową

2. Przejawianie postawy odpowiedzialności za rozwój fizyczny, własne zdrowie i zdrowie innych164

3. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas zabaw, gier, ćwiczeń indywidual­nych i zespołowych

4. Przestrzeganie higieny osobistej. Racjonalne planowanie zajęć w ciągu dnia uwzględniające proporcje między pracą a wypoczynkiem, wysiłkiem umysło­wym a fizycznym

5. Przestrzeganie zasad kulturalnego kibicowania i animowanie innych do tych za­dań

6. Stosowanie zasad „czystej gry” w różnych rozrywkach zespołowych oraz wyraża­nie szacunku dla rywala, respektowanie przepisów własnej gry, podporządkowa­nie się decyzjom sędziego, godzenie się z porażką, dzielenie się radością z odnie­sionego zwycięstwa. Motywowanie innych do powyższych postaw

7. Przyjęcie negatywnej postawy wobec stosowania używek w odniesieniu do po­dejmowania aktywności fizycznej

8. Podejmowanie działań mających na celu redukowanie nadmiernego stresu i roz­wiązywanie problemów, których nośnikiem jest stres

9. Utrzymanie dobrych relacji z innymi ludźmi w tym z rodzicami, rówieśnikami tej samej i odmiennej płci

10. Rozpoznawanie swoich mocnych i słabych stron osobowości i zaangażowaniem podejmowanie pracy nad sobą

11. Wyrażanie szacunku dla poglądów i wysiłków innych osób

12. Ofiarne służenie pomocą osobom o niższej sprawności fizycznej i specjalnych potrzebach edukacyjnych

13. Wzmacnianie poczucia własnej wartości i wiary we własne możliwości

14. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności w uczestniczeniu w różnego rodzaju grach, meczach, zawodach sportowych

15. Zaangażowanie w podejmowaniu działań o charakterze prozdrowotnym i animo­wanie innych do podejmowania zadań w tym zakresie

16. Z zaangażowaniem podejmowanie aktywności fizycznej różnorodnych jej for­mach i animowanie innych do rozwijania swojej aktywności fizycznej

17. Podejmowanie działań mających na celu tworzenie grup i wspólnot różnorakiej aktywności fizycznej oraz budowanie integracji społecznej

18. Budowanie indywidualnego planu aktywności fizycznej w aspekcie celów i pla­nów życiowych

19. Zrozumienie wartości wytrwałości i konsekwencji w uprawianiu sportu i ćwiczeń fizycznychAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 165

20. Przyjmowanie z godnością porażek sportowych

21. Dostrzeganie wartości aktywności sportowej w komunikacji międzyosobowej

22. Zrozumienie i akceptacja swoich ograniczeń cielesnych przy uprawianiu różnych form sportu

23. Akceptowanie konieczności systematycznej i konsekwentnej pracy w dojściu do sportowego sukcesu

24. Umiejętne wyznaczanie proporcji czasu poświęcanego na aktywność sportową

25. Zrozumienie istoty czystej rywalizacji/ fair play

WYCHOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE

Wartości wiodące:

godność osobowa i osobowościowa, szacunek dla siebie, szacunek dla innych osób, przyjaźń, miłość, małżeństwo, męskość, kobiecość, rodzicielstwo, odpowiedzialność, życzliwość, pojednanie, dialog, przebaczenie, wyrozumiałość, ofiarność, cierpliwość, tolerancja, czas, zaangażowanie, obowiązkowość, skromność, pokora, posłuszeń­stwo, gościnność, otwartość na innych, tolerancja, wiara, wspólnota, jedność.

Postawy i zachowania:

1. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności w związku rodzinnym, miłosnym, przyjacielskim, koleżeńskim

2. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności w przeżywaniu własnej płciowości

3. Budowanie trwałych i szczęśliwych więzi

4. Poszanowanie życia jako fundamentalnej wartości

5. Przyjmowanie postawy odpowiedzialnego rodzicielstwa

6. Poszanowanie rodziny i jej członków

7. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za drugiego człowieka

8. Poszanowanie prawa do intymności

9. Poszanowanie ludzkiego ciała

10. Przyjmowanie postawy troski o własne zdrowie poprzez właściwe odżywanie, od­powiedni strój, sen, aktywność fizyczną

11. Przyjmowanie postawy zapobiegającej zagrożeniom okresu dojrzewania

12. Zaangażowanie w rozwiązywanie problemów okresu dojrzewania według kryte­rium godności osoby ludzkiej166

13. Zaangażowanie w budowanie relacji międzyosobowych opartych na poszanowa­niu godności, budowaniu koleżeństwa, przyjaźni, miłości

14. Odważne stawanie w obronie własnych poglądów i przeciwstawianie się presji grupy

15. Stosowanie zasad dobrych manier w domu rodzinnym i różnych sytuacjach spo­łecznych

16. Zaangażowanie w pomoc członkom rodziny w obowiązkach rodzinnych

17. Odnoszenie się z troską do osób potrzebujących pomocy, chorych i niepełno­sprawnych, przychodzenie im z pomocą, zrozumienie, otoczenie ich miłością i przyjaźnią

18. Zaangażowanie w budowanie więzi rodzinnych, związków uczuciowych i przyja­znych relacji

19. Zaangażowanie w urzeczywistnianie wartości i tradycji rodzinnych

20. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za własny rozwój, samowychowanie

21. Cierpliwe znoszenie niedostatków i słabości innych

22. Gotowość do przebaczania i pojednania

23. Budowanie atmosfery domu gościnnego i otwartego dla innych

24. Umiejętne budowanie więzi rodzinnych bliższych i dalszych

25. Budowanie wspólnej hierarchii wartości

26. Wspólnotowe przeżywanie chwil podniosłych, jak ważne wydarzenia w rodzinie, święta, uroczystości

27. Codzienne komunikowanie się i dialogowanie

28. Wykazywanie czynnego zainteresowania przeżyciami bliskich

29. Budowanie wspólnoty poprzez wspólne posiłki

30. Wspólne spędzanie wolnego czasu na zabawie i rekreacji

PLASTYKA

Wartości wiodące:

wiedza w zakresie sztuk plastycznych, piękno w dziełach plastycznych, odpowiedzial­ność, tolerancja, wrażliwość na piękno, w tym dostrzeganie piękna świata, godność człowieka, szacunek dla twórczości własnej i drugiego człowieka, samodzielność, spostrzegawczość, pomysłowość i inwencja twórcza, wyobraźnia, smak estetyczny, twórcza postawa.Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 167

Postawy i zachowania:

1. Dostrzeganie piękna w dziełach plastycznych i jego urzeczywistnianie

2. Dostrzeganie piękna w naturze

3. Wyrażanie własnych uczuć poprzez prace plastyczne

4. Nauczenie się cierpliwości, dyscypliny i samokontroli w trakcie powstawania pra­cy artystycznej

5. Angażowanie się w życie społeczne poprzez sztukę

6. Przyjmowanie postawy szacunku dla narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego

7. Pogłębianie świadomości w rozumieniu sztuki jako ważnej sfery działalności człowieka

8. Rozwijanie wrażliwości artystycznej i zdolności twórczych

9. Zaangażowanie w rozwój własnej twórczości plastycznej, wyrażając uczucia i emocje

10. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za treść i formy swojej twórczości pla­stycznej

11. Wyrażanie szacunku dla własnej twórczości i twórczości innych osób

12. Rozwijanie wrażliwości estetycznej. Zaangażowanie w działania z zakresu estety­ki otoczenia i przestrzeganie stosownych zasad

10. Zaangażowanie w upowszechnienie dzieł plastycznych i animowanie innych do realizacji tego zadania

11. Wykorzystywanie aktywności plastycznej jako szansy integralnego rozwoju

12. Zaangażowanie w tworzenie artystycznych projektów edukacyjnych, opartych na integracji międzyprzedmiotowej i animowanie innych do działalności projek­towej

13. Przyjmowanie postawy właściwie rozumianej tolerancji dla twórczości innych osób z uwzględnieniem poszanowania godności człowieka

14. Przestrzeganie zasad ochrony własności intelektualnej i wyrażanie sprzeciwu wo­bec popełniania plagiatów

15. Traktowanie sztuki i własnej pracy artystycznej jako źródła wzruszeń, zabawy, nauki

16. Traktowanie pracy artystycznej jako wyraz wiary w siebie i odwagi168

MUZYKA

Wartości wiodące:

wiedza w zakresie muzyki, kultura muzyczna, kreatywność, piękno muzyki, pieśni i tańca, zaangażowanie, szacunek dla twórczości własnej i drugiego człowieka, do­kładność, odpowiedzialność, tolerancja, szacunek dla twórców muzyki, pasja, wraż­liwość artystyczna, samodyscyplina, systematyczność, bogactwo form muzycznych, muzyka jako forma komunikacji interpersonalnej, łączenie pokoleń.

Postawy i zachowania:

1. Rozwijanie zainteresowań, zamiłowań i pasji muzycznych

2. Rozwijanie wrażliwości, wyobraźni i kreatywności w zakresie muzyki

3. Zaangażowanie w rozwijanie aktywności artystycznej w zakresie muzyki, pieśni, tańca

4. Dostrzeganie piękna w pieśni, tańcu, muzyce i urzeczywistnianie go w swoim życiu poprzez obcowanie z muzyką jako odbiorca i twórca

5. Dostrzeganie wartości muzyki i jej funkcji w integralnym rozwoju indywidual­nym i społecznym

6. Korzystanie z muzyki w łączeniu pokoleń

7. Wyrażanie dumy z polskiej muzyki, w tym muzyki ludowej

8. Zaangażowanie w tworzenie artystycznych projektów edukacyjnych i animowa­nie innych do działalności projektowej

9. Zaangażowanie we współtworzenie i popularyzowanie kultury regionalnej oraz animowanie innych do podejmowania tego zadania

10. Przestrzeganie zasad wynikających ze świadomego korzystania z dorobku kultu­ry muzycznej

11. Kulturalne zachowanie podczas koncertu, przedstawienia operowego i innych form upowszechniania kultury muzycznej

12. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za prezentowanie własnych treści i form aktywności muzycznej

13. Przyjmowanie właściwie rozumianej tolerancji dla preferencji muzycznych in­nych osób14. Wyrażanie szacunku dla twórców i wykonawców

14. Wyrażanie własnych emocji przy pomocy muzyki

15. Umiejętność słuchania muzykiAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 169

16. Posiadanie wiedzy na temat znaczenia terapeutycznego muzyki

17. Dostrzeganie i rozróżnianie wartości różnych stylów muzyki

18. Wpływ muzyki na zdolność przyswajania wiedzy z innych przedmiotów np. z matematyki, języków obcych

19. Wyrabianie przekonania, iż „muzyka łagodzi obyczaje”

20. Estetyka ubioru dostosowana do wydarzeń muzycznych, w których się uczestni­czy.

MATEMATYKA

Wartości wiodące:

wiedza z zakresu matematyki, dokładność, dyscyplina myślenia matematycznego i estetyka, pragmatyka matematyki w codzienności, spostrzegawczość, radość z wy­siłku intelektualnego, odporność emocjonalna.

Postawy i zachowania:

1. Rozwijanie pasji poznawczej skutkującej wzrostem zainteresowania i motywacji wewnętrznej do uczenia się matematyki

2. Przejawianie postawy badawczej wobec problemów matematycznych

3. Rozwijanie ciekawości poznawczej poprzez obserwację odniesień matematyki do konkretnych przykładów z rzeczywistości

4. Rozwijanie dyscypliny myślenia matematycznego

5. Dbanie o precyzję wypowiedzi

6. Branie czynnego udziału w zdobywaniu wiedzy matematycznej, samodzielne odkrywanie związków i zależności, formułowanie wniosków oraz sporządzanie notatek

7. Zaangażowanie ucznia w eksperymentowanie z liczbami, rozwiązywanie zagadek logicznych i logiczno-matematycznych

8. Zaangażowanie ucznia w rozwiązywanie problemów matematycznych

9. Zaangażowanie ucznia w samodzielne budowanie prostych modeli matematycz­nych do opisu zjawisk codziennych

10. Nabywanie umiejętności percepcji i spostrzegania

11. Dokładne przeprowadzanie obliczeń i dowodów matematycznych170

12. Estetyczne wykonywanie zadań graficznych

13. Wartościowanie znaczenia matematyki w życiu codziennym człowieka

14. Wartościowanie znaczenia matematyki w procesie rozwoju ekonomicznego i go­spodarczego kraju

15. Kształtowanie inteligencji praktycznej

16. Rozszerzanie rozumowania operacyjnego

17. Zdolność skupiania uwagi

18. Wykonywanie zadań matematycznych jako pokonywanie trudności.

JĘZYK POLSKI

Wartości wiodące:

Wiedza, miłość do mowy ojczystej, radość z poprawnego używania języka, wyra­żanie siebie, komunikacja, etyka języka, dojrzałość, odpowiedzialność, rzetelność, twórczość, zaangażowanie, prawda, dobro, piękno, wartości uniwersalne, szacunek, kultura polska i europejska.

Postawy i zachowania:

1. Rozwijanie zainteresowań, zamiłowań i pasji czytelniczych

2. Rozwijanie uzdolnień literackich

3. Przyjmowanie postawy dojrzałego i odpowiedzialnego czytelnika

4. Prowadzenie otwartego dialogu z dziełem literackim i krytyczny odbiór tekstów literackich oraz odkrywanie wartości tkwiących w dziele literackim

5. Z zaangażowaniem podejmowanie prób twórczości literackiej

6. Dbałość o staranność w komunikowaniu się językiem ojczystym w mowie i piśmie

7. Umiłowanie mowy ojczystej i poczucie dumy z jej piękna

8. Wartościowanie bohaterów literackich i postrzeganie ich jako wzorów godnych naśladowania oraz wartościowanie siebie w aspekcie ich postaw i zachowań

9. Wyrażanie szacunku dla człowieka

10. Przyjmowanie postawy szacunku dla przeszłości i tradycji literackiej jako posta­wy twórczości narodowej

11. Dostrzeganie prawdy, dobra i piękna w literaturze polskiej oraz ich urzeczywist­nianieAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 171

12. Dostrzeganie wartości uniwersalnych w utworach literackich oraz ich związku z postawami społecznymi, narodowymi, religijnymi, etycznymi i budowanie struktury hierarchicznej

13. Inicjowanie form upowszechniania wartości języka narodowego

14. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za własne zachowania językowe

15. Rzetelność korzystania ze źródeł wiedzy oraz poszanowanie cudzej własności

16. Zaangażowane uczestnictwo w kulturze polskiej i europejskiej, szczególnie w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym

17. Zaangażowanie we własny rozwój i podejmowanie pracy samokształceniowej

18. Rozpoznawanie intencji wypowiedzi

19. Stałe wzbogacanie języka przez nabywanie kompetencji językowych

20. Rozróżnianie języka potocznego od języka literackiego

21. Etyka mówienia – unikanie wyrażeń, które są sprzeczne z kulturą języka, umiejęt­ność dostrzegania agresji i przemocy językowej

22. Odpowiedzialne używanie języka

23. Jasne i komunikatywne przekazywanie treści

24. Wybieranie lektur dostosowanych do własnego wieku

25. Dzielenie się refleksjami z przeczytanych lektur.

JĘZYK OBCY NOWOŻYTNY

Wartości wiodące:

piękno języka obcego, szacunek dla innych kultur, języka i religii, tolerancja, rzetel­ność, odpowiedzialność, zaangażowanie, wytrwałość, systematyczność, samodyscy­plina, otwartość na świat, ciekawość, ambicja, komunikacja interpersonalna, kultura europejska i światowa, wartości uniwersalne.

Postawy i zachowania:

1. Rozwijanie zainteresowań, zamiłowań i pasji uczenia się języka obcego

2. Dbałość i staranność w komunikowaniu się w języku obcym w mowie i piśmie na miarę swojego rozwoju

3. Dostrzeganie piękna języka obcego

4. Dostrzeganie prawdy, dobra i piękna w literaturze obcojęzycznej172

5. Przyjmowanie postawy szacunku dla twórczości innych narodowości

6. Dostrzeganie wartości uniwersalnych w obcojęzycznych tekstach literackich

7. Rozwijanie wytrwałości i systematyczności w uczeniu się języka obcego

8. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za własne zachowania językowe

9. Zaangażowanie w rozwój kompetencji językowych i podejmowanie pracy samo­kształceniowej

10. Rzetelność korzystania ze źródeł wiedzy oraz poszanowanie cudzej własności

11. Przyjmowanie postawy ciekawości, tolerancji i otwartości wobec innych kultur i narodów.

JĘZYK MNIEJSZOŚCI NARODOWYCH

Wartości wiodące:

dojrzałość, szacunek dla innych kultur, tolerancja, odpowiedzialność, zaangażo­wanie, piękno języka narodowego (etnicznego), łączność z własną grupą etniczną, tożsamość, bogactwo kultur i języków, tradycja, komunikacja z osobami z tej samej grupy etnicznej lub narodowej, członkami swojej rodziny, tożsamość kulturowa, sza­cunek do wartości religijnych.

Postawy i zachowania:

1. Rozwijanie zainteresowań, zamiłowań i pasji uczenia się języka narodowego (et­nicznego)

2. Dbałość i staranność w komunikowaniu się językiem w mowie i piśmie

3. Umiłowanie języka narodowego (etnicznego) i poczucie dumy z jego piękna

4. Komunikowanie się z przedstawicielami tej samej grupy etnicznej lub narodowej

5. Budowanie wspólnoty poprzez język

6. Świadomość piękna każdego języka, dzięki któremu można wyrazić prawdę, do­bro i piękno

7. Poczucie dumy z umiejętności posługiwania się językiem własnej grupy etnicznej lub narodowej

8. Świadomość wartości pragmatycznych posługiwania się innym językiem

9. Możliwość docierania do bogactwa kulturowego z obszaru innego języka

10. Poszerzanie kontaktów międzyludzkichAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 173

11. Nabycie kompetencji lingwistycznych pomagających w łatwiejszym nauczeniu się innych języków

12. Stosowanie zasad etykiety językowej

13. Dostrzeganie prawdy, dobra i piękna w literaturze

14. Przyjmowanie postawy szacunku dla przeszłości i tradycji literackiej, jako pod­stawy twórczości narodowej

15. Dostrzeganie wartości uniwersalnych w tekstach literackich oraz ich związku z postawami społecznymi, narodowymi, religijnymi, etycznymi i budowanie struktury hierarchicznej

16. Rozwijanie świadomości własnego dziedzictwa narodowego (etnicznego)

17. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności za własne zachowania językowe

18. Dostrzeganie wzorów postaw społecznych, narodowych, obywatelskich, obycza­jowych, narodowych, religijnych i kształtowanie swojej tożsamości

19. Zaangażowane uczestniczenie w budowaniu kultury narodowej (etnicznej)

20. Zaangażowanie w rozwój kompetencji językowych i podejmowanie pracy samo­kształceniowej

21. Przyjmowanie postawy ciekawości, tolerancji i otwartości wobec innych kultur

22. Kształtowanie szacunku dla własnej kultury, ściśle związanej w przypadku mniej­szości narodowych z przynależnością do danej tradycji religijnej.

INFORMATYKA

Wartości wiodące:

wiedza informatyczna, sieć internetowa, bezpieczeństwo, kreatywność, wspólnota, dokładność, twórczość, odpowiedzialność, ciekawość, czujność, nowoczesność, roz­wój, postęp, innowacyjność.

Postawy i zachowania:

1. Postrzeganie wartości wiedzy informatycznej i zaangażowanie w jej zdobywanie

2. Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień informatycznych

3. Z zaangażowaniem podejmowanie zadań celem rozwijania umiejętności rozwią­zywania problemów z różnych dziedzin ze świadomym wykorzystaniem metod i narzędzi wywodzących się z informatyki174

4. Zaangażowanie w programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzysta­niem komputerów oraz innych urządzeń cyfrowych. Przyjmowanie odpowie­dzialnej współpracy w grupie w tym środowisku wirtualnym

5. Przestrzeganie ogólnie przyjętych zasad, związanych z bezpieczeństwem w infor­matyce Przestrzeganie prawa ochrony danych, własności intelektualnych, etykie­ty w komunikacji i norm współżycia społecznego oraz zasad bezpieczeństwa

6. Wartościowanie zagrożeń związanych z technologią i ich likwidowanie w celu bezpieczeństwa swojego i innych

7. Bezpieczne korzystanie z Internetu w aspekcie instrumentalnym i emocjonalnym

8. Podejmowanie działań celem zwiększenia swojego bezpieczeństwa w sieci

9. Świadome i odpowiedzialne dokonywanie wyborów w trakcie korzystania z zaso­bów dostępnych w Internecie

10. Dostrzeganie wartości współpracy w rozwiązywaniu problemów, posługując się technologią informatyczną

11. Wartościowanie zachowań własnych i innych osób korzystających z technologii, w tym zwłaszcza w Internecie, według kategorii dobra i zła

12. Dostrzeganie zagrożeń związanych z powszechnym dostępem do technologii i informacji oraz wystrzeganie się ich

13. Urzeczywistnianie wartości estetycznych poprzez tworzenie kompozycji graficznych

14. Przestrzeganie zasad etycznych w pracy z informacjami

15. Zaangażowanie w tworzenie grup i wspólnot zainteresowań informatycznych i dbanie o właściwą współpracę.

HISTORIA

Wartości wiodące:

wiedza z historii, pamięć historyczna, poznanie, krytycyzm, ograniczony dociekli­wość, otwartość, ciekawość, tolerancja, zaangażowanie, myślenie analityczno-syn­tetyczne, tożsamość, dialog, tabu, wspólnota europejska, kultura, duma, ojczyzna, państwo, solidarność, dialog.

Postawy i zachowania:

1. Kształcenie analitycznego i krytycznego myśleniaAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 175

2. Pokazywanie historii jako „nauczycielki życia”

3. Zrozumienie, że historia jest elementem scalającym naród, państwo, kontynent

4. Zrozumienie, że historia jest elementem budującym tożsamość każdego człowie­ka

5. Uświadomienie, że nie można budować przyszłości bez pamięci historycznej

6. Zrozumienie relacji pomiędzy teraźniejszością a pamięcią historyczną

7. Pogłębianie poprzez historię więzi z własną ojczyzną, regionem, miejscowością

8. Pielęgnowanie pamięci historycznej

9. Akceptowanie ograniczoności prawdy historycznej

10. Otwieranie na tożsamość europejską na gruncie miłości do własnego regionu i Ojczyzny

11. Przygotowanie i wprowadzanie poprzez historię do roli aktywnego i odpowie­dzialnego uczestnika wspólnoty europejskiej

12. Ukazywanie dziedzictwa narodowego i rozwijanie poczucia jego wartości

13. Zrozumienie wartości wielokulturowości

14. Dostrzeganie znaczenia wartości regionu

15. Zrozumienie związków pomiędzy historią regionalną i historią własnego narodu

16. Pielęgnowanie regionalnego dziedzictwa kulturowego

17. Zrozumienie odrębności i wkładu regionu do wspólnej historii

18. Zrozumienie dziejowych uwarunkowań specyfiki kulturowej regionu.

GEOGRAFIA

Wartości wiodące:

wiedza geograficzna, ciekawość świata, poznanie, otwartość, zainteresowanie, piękno świata, różnorodność w świecie, otwartość, eksploracja, pasja.

Postawy i zachowania:

1. Kształtowanie postawy badawczej kierowanej ciekawością świata

2. Umiejętne stosowanie pomocy i urządzeń dydaktycznych

3. Pozyskiwanie, selekcjonowanie, ocena i analiza informacji geograficznych

4. Rozbudzanie zainteresowań i zamiłowań poznawczych oraz motywacji do ich zdobywania176

5. Uczenie umiejętności współpracy w zespole

6. Zrozumienie roli własnego regionu w edukacji geograficznej

7. Rozwijanie pasji poznawczej skutkującej wzrostem zainteresowań i motywacji wewnętrznej do uczenia się geografii

8. Wartościowanie znaczenia geografii w procesie rozwoju geopolitycznego, spo­łecznego, ekonomicznego

9. Zrozumienie wagi wiedzy geograficznej w codziennym życiu

10. Przygotowywanie do samodzielnego poznawania świata

11. Pokazywanie roli geografii w rozwiązywaniu niektórych problemów społecznych

12. Uświadomienie wzajemnych wpływów człowieka i środowiska geograficzno­-przyrodniczego

13. Obserwowanie elementów środowiska i umiejętne wyjaśnianie prostych zjawisk

14. Pobudzanie do zainteresowania i zaciekawienia miejscami, krajobrazami

15. Wyjaśnienie jak ludzie i ich otoczenie (środowisko) wchodzą w interakcje

16. Inspirowanie do stawiania pytań o ich miejsce w świecie poprzez odkrywanie własnej odpowiedzialności za środowisko przyrodnicze i zrównoważony rozwój Ziemi

17. Uczenie myślenia przestrzennego

18. Sygnalizowanie na tle uwarunkowań geograficznych trudnych problemów o pro­filu społeczno-ekonomicznym jak: głód, niedożywienie na świecie, konflikty na tle religijnym i etnicznym, dyskryminacja, nierówności społeczne.

FIZYKA

Wartości wiodące:

wiedza z zakresu fizyki, poznanie, dociekliwość, ład, odpowiedzialność, zaangażo­wanie, rzetelność, uczciwość, systematyczność, precyzja, stanowczość, ambicja, kon­sekwentne dążenie do celu, świat przyrody, podziw i szacunek dla praw przyrody, obserwacja.

Postawy i zachowania:

1. Przejawianie postawy badawczej wobec zjawisk, fenomenów otaczającej rzeczy­wistościAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 177

2. Kształtowanie przekonań o istnieniu praw rządzących przebiegiem zjawisk przy­rodniczych oraz o możliwości ich eksplikacji, interpretacji i przewidywania

3. Uświadomienie roli fizyki jako naukowej podstawy techniki i współczesnej tech­nologii, w tym również informacyjnej

4. Rozbudzanie zainteresowań i zamiłowań poznawczych oraz motywacji do ich zdobywania

5. Uczenie umiejętności współpracy w zespole

6. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, utrzymywanie ładu przy wykonywaniu ćwiczeń i eksperymentów fizycznych

7. Rozwijanie ciekawości poznawczej, poprzez obserwację zjawisk, prowadzenie doświadczeń i eksperymentów fizycznych

8. Dokładne i skrupulatne przeprowadzanie doświadczeń i eksperymentów fizycz­nych, sporządzanie notatek i opisywanie wyników pomiarów oraz formułowanie wniosków

9. Rozwijanie pasji poznawczej skutkującej wzrostem zainteresowań i motywacji wewnętrznej do uczenia się fizyki

10. Wartościowanie znaczenia fizyki w procesie rozwoju gospodarczego i społeczne­go, a także codziennego życia

11. Zaangażowanie w odkrywanie tajników fizyki, rozwiązywanie problemów na drodze teoretycznej i doświadczalno-eksperymentalnej

12. Zrozumienie, że badania podejmowane na gruncie fizyki powinny zawsze służyć dobrym i godziwym celom.

BIOLOGIA

Wartości wiodące:

Życie, przyroda, środowisko, ekologia, zdrowie, wiedza biologiczna, odpowiedzial­ność, zaangażowanie, dokładność, miłość do piękna natury, przyrody, człowieka jako bytu biologicznego, wartość życia zwierząt, złożoność i bogactwo świata żywego.

Postawy i zachowania:

1. Dostrzeganie wartości przyrody w aspekcie integralnego i zrównoważonego roz­woju człowieka178

2. Uwrażliwienie na piękno przyrody i przyjmowanie postawy odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego

3. Kształtowanie badawczego nastawienia do przyrody, z zaangażowaniem podej­mowanie działalności badawczej, dokładne i skrupulatne przeprowadzenie ba­dań, sporządzanie notatek, opracowywanie wyników

4. Rozwijanie zdolności, zainteresowań, pasji poznawczych, skutkujących wzrostem motywacji wewnętrznej do uczenia się biologii

5. Łączenie racjonalności naukowej z refleksją nad pięknem i harmonią świata przy­rody oraz dziedzictwem przyrodniczym

6. Podejmowanie działań na rzecz zachowania różnorodności biologicznej

7. Wartościowanie swojego postępowania w aspekcie dbałości o zdrowie

8. Rozpoznawanie sytuacji wymagających konsultacji lekarskich

9. Przejawianie postawy odpowiedzialności za własne zdrowie i styl życia podejmo­wanie działań prozdrowotnych i stosowanie zasad profilaktyki

10. Wyrażanie dezaprobaty dla używania substancji psychoaktywnych: alkoholu, narkotyków, środków dopingujących, dopalaczy, nikotyny (w tym e-papierosów) oraz nadużywania niektórych leków i animowanie innych do przyjmowania od­powiedzialnych postaw w tym zakresie

11. Podejmowanie działań służących poprawie stanu środowiska w skali lokalnej, re­gionalnej, krajowej i globalnej

12. Dostrzeganie elementarnych problemów związanych z bezpieczeństwem biolo­gicznym i degradacją środowiska, np. inżynieria genetyczna

13. Dostrzeganie zagrożeń cywilizacyjnych wynikających z relacji człowiek – jego działalność – środowisko

14. Próby stawiania pytań o Autora piękna i harmonii świata przyrody.

CHEMIA

Wartości wiodące:

wiedza z zakresu chemii, ład, dokładność, odpowiedzialność, dociekliwość, precy­zja, staranność, ostrożność, bezpieczeństwo.

Postawy i zachowania:

1. Przejawianie postawy badawczej wobec zjawisk i problemów chemii Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 179

2. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, utrzymywanie ładu na stanowisku labora­toryjnym, posługiwanie się instrukcją przy wykonywaniu ćwiczeń i eksperymen­tów chemicznych

3. Rozwijanie ciekawości poznawczej, poprzez obserwację zjawisk, prowadzenie doświadczeń i eksperymentów chemicznych

4. Rozwijanie pasji poznawczej skutkującej wzrostem zainteresowań i motywacji wewnętrznej do uczenia się chemii

5. Dokładne i skrupulatne przeprowadzanie doświadczeń i eksperymentów che­micznych, sporządzanie notatek i opisywanie wyników pomiarów oraz formuło­wanie wniosków

6. Zaangażowanie w odkrywanie tajników chemii, rozwiązywanie problemów na drodze teoretycznej i doświadczalno-eksperymentalnej

7. Wartościowanie znaczenia chemii w procesie rozwoju gospodarczego i społecz­nego

8. Wyrażanie dezaprobaty dla używania substancji chemicznych zagrażających zdrowiu i animowania innych do przyjmowania odpowiedzialnych postaw w tym zakresie

9. Zrozumienie wartości i doniosłości chemii w różnych dziedzinach życia

10. Zrozumienie, że badania podejmowane na gruncie chemii powinny zawsze słu­żyć dobrym celom

11. Używanie zdobytej wiedzy tylko do celów moralnie słusznych i godziwych.

EDUKACJA DLA BEZPIECZEŃSTWA

Wartości wiodące:

Bezpieczeństwo, solidarność, ofiarność, troska, zdrowie, dialog, uczciwość, roztrop­ność, rozwaga, zdrowy rozsądek, odwaga, asertywność, spostrzegawczość, szybkość reakcji, zaufanie do dorosłych i instytucji działających na rzecz bezpieczeństwa, od­powiedzialność za innych.

Postawy i zachowania:

1. Przejawianie troski o bezpieczeństwo własne i innych osób

2. Przejawianie postawy solidarności z osobami będącymi w potrzebie180

3. Ofiarne przychodzenie z pomocą osobom będącym w stanie zagrożenia

4. Stosowanie zasad bezpieczeństwa

5. Przejawianie gotowości do podejmowania działań ratowniczych w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń (masowych wypadków i katastrof)

6. Odważne podejmowania akcji ratunkowych i odpowiedzialne stosowanie pierw­szej pomocy

7. Postępowanie zgodnie z ,,z łańcuchem przeżycia” w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia

8. Przejawianie właściwej postawy i zachowań w sytuacjach wymagających ewakuacji

9. Przejawianie właściwej postawy w razie uruchomienia sygnałów alarmowych

10. Zatroskanie o bezpieczeństwo państwa

11. Postrzeganie i urzeczywistnianie wartości zdrowia poprzez przejawianie odpo­wiedzialnej postawy wobec zdrowia wyrażającej się w podejmowaniu działań ce­lem ochrony i poprawy własnego zdrowia

12. Wartościowanie własnych zachowań związanych ze zdrowiem

13. Planowanie działań mających na celu dbałość o własne zdrowie, jego ochronę

14. Eliminowanie czynników zagrażających własnemu zdrowiu i osobom z własnego otoczenia

15. Animowanie innych do działań prozdrowotnych

16. Z zaangażowaniem podejmowanie działań na rzecz budowania środowiska sprzyjającego zdrowiu

17. Wyczulenie, spostrzeganie i ocena zagrożeń

18. Odważne i szybkie reagowanie na zagrożenia

19. Odważne ujawnianie zagrożeń i niebezpieczeństw

20. Ofiarne przyjście z pomocą w sytuacjach zagrożenia lub niebezpieczeństwa

21. Odpowiedzialne zatroskanie o innych

22. Wykazanie rozwagi i roztropności w różnych kontekstach niebezpieczeństw i za­grożeń

23. Dzielenie się z dorosłymi swoimi spostrzeżeniami na temat zagrożenia własnego i innych

24. Odpowiedzialna postawa wobec niebezpieczeństw cyberprzestrzeni

25. Wykazywanie zdrowego dystansu wobec nieznanych osób, ich propozycji, ofiaro­wanych „prezentów”

26. Asertywność w sytuacjach tego wymagających.Aksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 181

PRZYRODA [KLASA CZWARTA]

Wartości wiodące:

życie, przyroda, zdrowie, wiedza przyrodnicza, troska o człowieka, odpowiedzial­ność, dokładność.

Postawy i zachowania:

1. Dostrzeganie wielostronnej wartości przyrody w integralnym rozwoju człowieka

2. Z zaangażowaniem budowanie – na miarę swoich możliwości rozwojowych – własnego programu, mającego na celu wykorzystanie wartości przyrody dla wła­snego rozwoju oraz najbliższego środowiska

3. Wartościowanie zjawisk oraz procesów kulturowych, gospodarczych, zachodzą­cych w najbliższej okolicy, według kryterium poszanowania przyrody i zachowa­nia jej dziedzictwa

4. Rozwijanie wrażliwości dla wszystkich przejawów życia i przyjmowanie postawy szacunku dla życia

5. Przyjmowanie postaw identyfikujących się z tożsamością kulturową regionu

6. Przyjmowanie postawy współodpowiedzialności za stan najbliższego środowiska przyrodniczego w najbliższej okolicy, wyrażającej się w działaniach proekologicz­nych

7. Budowanie środowiska społecznego, celem zwiększania poczucia odpowiedzial­ności, za stan środowiska, zachowanie jego dziedzictwa i pomnażanie zasobów

8. Przyjmowanie postawy dezaprobaty dla zachowań degradujących przyrodę i za­pobieganie tym działaniom

9. Animacja innych do działań na rzecz dobrostanu lokalnego środowiska przyrod­niczego

10. Rozwijanie swoich zdolności i zainteresowań, sprzyjających motywacji do ucze­nia się przyrody

11. Uważne obserwowanie zjawisk przyrodniczych, dokładne i skrupulatne przepro­wadzenie doświadczeń, sporządzanie notatek i opracowywanie wyników

12. Posługiwanie się instrukcją przy wykonywaniu pomiarów i doświadczeń

13. Przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia

14. Dbanie o racjonalny wypoczynek i przestrzeganie zasad bezpieczeństwa z nim związanych182

15. Przestrzeganie zasad zachowania się i udzielania pierwszej pomocy w wypadku ugryzienia, użądlenia oraz spożycia lub kontaktu z roślinami trującymi

16. Przestrzeganie zasad bezpiecznego zachowania się podczas występowania nie­bezpiecznych zjawisk pogodowych

17. Właściwe reagowanie na niebezpieczeństwa zagrażające życiu i zdrowiu, poprzez działania zmniejszające i likwidujące je.

WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE [KLASA ÓSMA]

Wartości wiodące:

wiedza o społeczeństwie, godność człowieka, demokracja, solidarność, zaangażo­wanie, grupa i wspólnota społeczna, prawa człowieka, dobro wspólne, aktywność, przedsiębiorczość, roztropność, tolerancja, odwaga cywilna.

Postawy i zachowania:

1. Stosowanie demokratycznych procedur w życiu szkoły i grup społecznych

2. Przestrzeganie praw człowieka w swoim środowisku

3. Poszanowanie godności własnej i innych

4. Konstruowanie celów i planów życiowych według kryteriów aksjologicznych, gwarantujących integralny rozwój

5. Rzetelne wypełnianie obowiązków

6. Poszanowanie praw własnych i innych osób

7. Budowanie własnej tożsamości lokalnej, regionalnej, etnicznej, obywatelskiej w perspektywie rozwiązywania problemów i urzeczywistniania wartości

8. Wyrażanie dezaprobaty i przeciwstawianie się łamaniu prawa w swoim środowisku

9. Zaangażowanie w rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów najbliższego śro­dowiska

10. Kulturalne komunikowanie się w sprawach życia społecznego w tym publicznego

11. Podejmowanie odpowiedzialnej współpracy w grupach społecznych i wspólnoto­wych podejmowanie odpowiedzialnych decyzji

12. Zaangażowanie w podejmowanie zadań i odpowiedzialne ich wykonywanie

13. Kształtowanie swojego dobrego wizerunku w środowisku społecznym

14. Odważne dawanie świadectwa asertywności, zachowania dystansu wobec nieapro­bowanych przez siebie zachowań innych ludzi i przejawianie postawy sprzeciwuAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 183

15. Posiadanie własnej, lecz właściwej hierarchii wartości, prowadzącej do pełni czło­wieczeństwa i dawanie im świadectwa

16. Odważne stawanie w obronie praw człowieka

17. Przeciwstawianie się przejawom ksenofobii, w tym: rasizmu, szowinizmu i anty­semityzmu

18. Urzeczywistnianie cnót obywatelskich: odpowiedzialność, troska o dobro wspól­ne, aktywność, przedsiębiorczość, solidarność, roztropność, tolerancja, odwaga cywilna.

TECHNIKA

Wiodące wartości:

technika, dokładność, odpowiedzialność, bezpieczeństwo, twórczość techniczna, oszczędność, ostrożność.

Postawy i zachowania:

1. Dostrzeganie wartości i zagrożeń techniki w aspekcie integralnego rozwoju czło­wieka i poszanowania jego godności

2. Poznawanie siebie, swoich predyspozycji do wykonywania zadań technicznych

3. Podejmowanie działań z namysłem i planem pracy

4. Rozwijanie cech osobowości dokładności, precyzji, ostrożności

5. Utrzymywanie ładu na stanowisku pracy

6. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy

7. Oszczędne i racjonalne gospodarowanie materiałami, czasem, własnymi siłami fizycznymi

8. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności, ostrożności przy posługiwaniu się narzędziami i obsłudze urządzeń technicznych

9. Poszanowanie narzędzi, urządzeń, sprzętu technicznego oraz własnej pracy i pra­cy drugiego człowieka

10. Rozwijanie zainteresowań technicznych

11. Przyjmowanie postawy twórczej, racjonalizatorskiej

12. Przyjmowanie postawy proekologicznej poprzez segregowanie odpadów z róż­nych materiałów184

ETYKA

Wartości wiodące:

osoba i jej godność, życie, normy moralne, kultura moralna, rozum, wola, wolność, sumienie, prawo, obowiązek, cnota, prawda, szczęście, dobro, miłość, mądrość, na­dzieja, roztropność, sprawiedliwość, solidarność, męstwo, umiarkowanie, prawdo­mówność, lojalność, uczciwość, honor, przyjaźń, szlachetność, pluralizm, tolerancja, wielokulturowość, tabu, śmierć, cierpienie, religia, sacrum, szacunek, odpowiedzial­ność, poczucie własnej wartości, cel życie, sens życia, zaufanie, ciekawość poznaw­cza, autonomia, ideały, autorytet, kultura osobista, samowiedza, dojrzałość, poczucie sprawczości, płciowość, dobre maniery.

Postawy i zachowania:

1. Rozbudzenie refleksyjności, samowiedzy i wrażliwości moralnej

2. Odważne zabieranie głosu w dyskusji, mówienia o sobie, otwartej życzliwości na to, co mówią inni

3. Umiejętne uporządkowanie procesu poprawnego myślenia i przedstawiania swo­ich racji

4. Eksponowanie wartości życia osoby ludzkiej na tle spectrum bytowego

5. Poszanowanie wartości osobowej człowieka zarówno w relacjach jednostkowych, jak i społecznych

6. Poszanowanie godności każdego człowieka

7. Wartościowanie postaw „mieć” i „być”

8. Wykorzystywanie wolności w procesie samostanowienia

9. Wykorzystywanie funkcji norm i wartości autotelicznych w życiu człowieka

10. Uświadomienie, że elementarne normy etyczne i wartości są racjonalne, obiek­tywne, poznawalne, pewne, niepowątpiewalne i pełne

11. Uświadomienie różnicy między normami zwyczajowymi, obyczajowymi,

prawnymi, moralnymi

12. Umiejętne odróżnienia obowiązków w ogóle od obowiązków moralnych

13. Uświadomienie, czym byłby świat bez norm i wartości trwałych i niezmiennych

14. Umiejętne rozpoznawanie i hierarchizowanie wartości

15. Akceptowanie dobra, prawdy i piękna w wyznaczaniu celów życiowych i usen­sownianiu życiaAksjologiczny zarys podstawy programowej dla szkoły podstawowej w ramach reformy 185

16. Właściwe odróżnianie wiedzy, wiary i opinii

17. Wyczulenie na formowanie prawego sumienia

18. Uświadomienie, że roztropność jest cnotą wiodącą w formacji prawego sumienia

19. Budowanie życia na cnotach kardynalnych i cnotach pokrewnych

20. Właściwe odróżnianie opisu od oceny, zalet od wad

21. Samodzielne budowanie poczucia własnej wartości

22. Odpowiednie reagowanie na oznaki zła w bliższym i dalszym otoczeniu

23. Uświadomienie, że istnieją różne źródła wyznawanych norm moralnych Prze­strzeganie zasad kultury moralnej wobec innych

24. Przyjmowanie postawy roztropnego, odpowiedzialnego i dojrzałego uczestnika życia społecznego

25. Kierowanie się w życiu tak jednostkowym i społecznym miłością, przyjaźnią, nadzieją, sprawiedliwością, solidarnością, zrozumieniem pluralizmu, tolerancji, wielokulturowości, tabu, przy jednoczesnym zachowaniu własnego systemu war­tości

26. Samodzielne odróżnianie autorytetów od idoli lub pseudoautorytetów

27. Adekwatne opisywanie osobowych i moralnych ideałów

28. Poszanowanie moralnego aspektu ludzkiej płciowości

29. Dostrzeżenie etycznej strony fenomenu cierpienia, bólu i śmierci

30. Zaangażowanie we własny rozwój moralny

31. Uzasadnianie słuszności własnych przekonań moralnych przez odwoływanie się do autorytetów, konsekwencji, koherencji wewnętrznej, bezinteresowności

32. Mężne bronienie się przed krytyką

33. Stanowcza walka o swoje prawa

34. Przyjmowanie postawy rezygnacji z osobistych potrzeb na rzecz bliźniego

35. Otwartość na drugiego człowieka, potrzeby, krzywdę i cierpienie

36. Rozwiązywanie problemów poprzez dialog z wykorzystaniem elementów media­cji.